Hoe krijgt jouw boodschap meer kracht? Een voorbeeld uit de praktijk.

Veel van de hedendaagse berichtgeving in de verschillende (sociale) media krijgt een negatieve bijbetekenis mee. De koppen lokken met titels die vertellen hoe je iets niet moet doen, wat de nadelen van iets zijn, hoe je iets kunt verpesten. Het is gebaseerd op de illusie dat negativiteit meer lezers trekt dan positiviteit. Na lezing kan de negatief ingestelde observator zich bevestigd zien in de stelling “dat het allemaal niets is” (“zie je nou wel?”) en dit vervolgens verder verspreiden. Zonde. Want je kunt het ook omdraaien. Wil jij je boodschap meer kracht geven? Lees dan snel verder.

Toen het boek “Irritant” uitkwam en Twitter eind juni van dit jaar werd overspoeld met irritatie-tweets (destijds onder de hashtag #irristand) werd er ook een Nationale Irritatieweek aan gekoppeld. Dat kon ik als anti-klager natuurlijk niet zomaar over me heen laten gaan. Ik introduceerde direct de Nationale Anti-klaagweek als poging om al dat ‘triviaal negatieve’ op een positieve wijze te pareren. Het resultaat is een verzameling anti-irritaties om je mee te verblijden (wil je ze zien? Klik hier).

Dat is maar een voorbeeld natuurlijk. Maar om het idee van #voordeeldenken kracht bij te zetten wil ik bij deze gelegenheid graag een specifiek artikel nemen ter verduidelijking van de kracht van positief spiegelen.

Via Twitter werd ik gewezen op een kort artikel op de website Welingelichte Kringen (www.welingelichtekringen.nl) van Gerard Driehuis, geplaats op vrijdag 21 oktober 2011 in de categorie “samenleving” en met bronvermelding “The Atlantic” (voor een directe link naar het artikel klik hier).

Het artikel heeft als titel:

 “12 manieren om je kinderen stuk te maken”

Kijk, dat vind ik nou jammer. Wat moet je nou met zo’n titel? Waarschijnlijk is deze gekozen met “de insteek” dat de lezer óók wel begrijpt dat het zo nou juist niet moet. Maar onwillekeurig bekruipt je het gevoel dat de auteur óf zelf slechte ervaringen met de opvoeding heeft gehad óf daarvan vooral veel te veel in zijn eigen omgeving voorbij heeft zien komen. Of misschien wel allebei.

Ik laat een stukje van het artikel zien:

1. Dreigen weg te lopen. “Als je nu niet stil bent gaat mama ergens anders wonen,” enzo
2. Tegen je kinderen liegen: als van alle onbegrijpelijke dingen in de wereld ook de dingen die mamma en pappa zeggen soms waar zijn, en soms niet, valt de bodem uit het bestaan.
3. Je eigen fouten negeren en niet verklaren. Hoe kan je doezelig van de witte wijn uitleggen dat alcohol rampzalig is. Of roddelend dat je kinderen geen kwaad moeten spreken
4. […]

Enzovoort. Het zijn stuk voor stuk valide punten met betrekking tot dit gevoelige onderwerp maar is dat nou de enige manier? Is de informatiewaarde van het stuk daardoor groter? Blijft het beter en langer hangen? Ik denk stellig van niet en daarom maak ik van de gelegenheid gebruik om de boodschap van Gerard op te pakken en positief te spiegelen. Laten we maar eens gaan kijken wat dat oplevert.

Ik noem het artikel:

“12 tips om een positieve relatie met je kinderen op te bouwen”

1. Beloon het positieve
“Als je nu niet stil bent gaat mama ergens anders wonen“. Kinderen nemen dit soort uitspraken serieuzer dan je denkt en het brand een gaatje in hun ziel. Probeer je doelen te bereiken door het positieve te belonen en het negatieve te negeren. Als je moet straffen leg dan een duidelijk verband tussen oorzaak en gevolg.

2. Spreek de waarheid
Als van alle onbegrijpelijke dingen in de wereld ook de dingen die mamma en pappa zeggen soms waar zijn, en soms niet, valt de bodem uit het bestaan van je kind. Wees consistent in wat je zegt en doet. Overleg regelmatig met je partner over het te voeren “beleid”. Trek daarin altijd één lijn.

3. Geef het goede voorbeeld
Hoe kun je doezelig van alle wijn of bier uitleggen dat teveel alcohol drinken minder goed kan uitpakken? Hoe kun je al roddelend je kinderen bijbrengen dat ze geen kwaad mogen spreken over anderen? Geef zelf het goede voorbeeld; kinderen zijn voortdurend bezig zich aan je te spiegelen en houden alles feilloos in de gaten.

4. Benadruk het bijzondere
De aanpak die werkte bij je eerste kind hoeft niet noodzakelijkerwijs te gelden voor alle andere. Ieder kind is een nieuw en uniek mens met een gloednieuwe en geheel eigen gebruiksaanwijzing. Je kind zal je later als volwassen dankbaar zijn dat je het niet voortdurend door één en hetzelfde gaatje hebt geperst.

5. Wees beheerst in je gedrag
Helemaal uit je dak gaan omdat je kind een van jouw regeltjes overtrad maakt het bang en onzeker. Als je te extreem bent in je reactie gaat het gedrag ondergronds, wordt het geniepig. Vertrouwen is hier het sleutelwoord. Je kind is nog aan het (onder)zoeken; wees geduldig en heb vertrouwen dat het goed komt.

6. Erken de verschillende stadia van opgroeien
Natuurlijk mag jouw baby gewoon baby zijn! Natuurlijk mag het huilen, schreeuwen, poepen, kotsen en alles (in jouw ogen) fout doen. Geduld is een schone zaak, het ouder worden gaat vanzelf. Sta af en toe stil bij ieder stadium in het groeiproces want ze gaan naadloos in elkaar over en zijn voorbij voor je het weet.

7. Respecteer gevoelens
Waarom zou je boos worden als een kind zijn gevoelens toont? Dat is fantastisch! Voorkom dat je kind leert om weg te duiken voor emoties en neem er de tijd voor. Maar erken dat de gevoelens “ongebreideld” zijn. Je bent zelf ook kind geweest; je hebt zelf ook moeten leren. Wees niet belerend maar eerder stimulerend en enthousiasmerend.

8. Wees duidelijk in de relatievorm
Je hebt geen vriendschappelijke relatie met je kind. Je bent vader of moeder en dat is één van de belangrijkste fundamenten van de kind/volwassene-relatie. Kinderen hebben richting nodig, een sterke hand waar nodig en een zachte hand waar gepast. Maar er is wel sprake van een “gezagsverhouding”.

9. Zorg voor gezonde en gevarieerde voeding
Je (koel)kasten volladen met chips, snoep en vette snacks en onregelmatig en eenzijdig eten dragen niet bij aan een gezonde levensstijl. Je kind groeit en ontwikkelt zich in een razend tempo. Daar hoort gezonde en gevarieerde voeding bij. Doe vooral zelf mee!

10. Stimuleer beweging en buiten zijn
Overal de auto voor nemen is natuurlijk gemakkelijk. Je kinderen zullen zelden protesteren. Maar het kan helemaal geen kwaad om ze regelmatig van speelkamer en spelcomputer los te weken. Hup, het huis uit! Laat ze ouderwets buiten spelen, fietsen, ravotten, verstoppertje spelen. Stimuleer sport en spel; dat ontwikkelt de geest.

11. Laat je kind vrij
Wees voorzichtig met het overschatten van de mogelijkheid en verantwoordelijkheid om het lot van je kind te bepalen. Je geeft zorg, toewijding en richting maar er komt een tijd van loslaten. Jouw kinderen zullen op hun eigen en unieke wijze het levenspad gaan bewandelen. Laat ze gaan!

12. Opvoeden is een kunst
Er zijn meer goede manieren om kinderen op te voeden dan die van jou. Alle ouders worstelen met de uitdagingen van opvoeding en begeleiding. Daar komt een verscheidenheid aan mogelijkheden uit voort die ook kunnen inspireren. Sta open voor de stijl van opvoeden van anderen en haal er uit wat je kunt gebruiken.

Bedenk dat iedereen fouten maakt (ouders ook!), hoe kunnen we anders leren? Je vergroot het respect van je kind als je laat zien dat je zelf ook feilbaar bent. Uiteindelijk oogst je wat je gezaaid hebt maar dat merk je pas als de kinderen allemaal het huis uit zijn. Hoe dan ook, deze 12 zaden kun je in ieder geval rustig laten kiemen.

(Met dank aan Gerard Driehuis).

De kracht van de boodschap
Toegegeven, ik heb hier de vrijheid genomen het artikel te herschrijven en uit te breiden. Maar de boodschap van Gerard is in de kern behouden gebleven en heeft veel meer aan kracht gewonnen. Zo probeer ik emotieneutraal te blijven en in alle redelijkheid en billijkheid het opvoedingspleidooi te onderbouwen. Niet alleen zal de positieve titel meer mensen nieuwsgierig maken maar de compactheid van het verhaal (ongeveer 700 woorden) zal nog steeds uitnodigen het als geheel te verwerken.

Zelf doen
Mocht je nou aan het begin staan van een idee voor een boodschap en wil je een artikel, blog, column of zelfs maar een tweet gaan schrijven: stel je dan vooraf de volgende vragen:

1. Wat en wie wil ik met mijn boodschap bereiken?
2. Waarom zou ik het verhaal negatief insteken als het ook positief kan?
3. Wat is de toegevoegde waarde van mijn boodschap?

Rondzingen
Hoe meer schrijvers, professioneel of amateur, in deze moderne tijden de positieve pen hanteren, hoe meer het beklijft en gaat rondzingen. Als auteur van het Anti-klaagboek kan ik niet vaak genoeg benadrukken dat we zelf aan de basis staan van de positiviteit in onze directe omgeving. Aan de basis staan betekent ook rechtstreeks invloed uitoefenen. Op wat we denken en op wat we doen. En daarmee ook op wat we schrijven. In dit geval heb je het bijna letterlijk zelf in de hand: met de pen kunnen we geesten beïnvloeden, harten veroveren en zielen beroeren.

Veel succes maar vooral ook: veel plezier! 

Heb je wel eens van de Nationale Anti-klaagweek gehoord? Klik hier!